แผนพัฒนาการศึกษา (พ.ศ.๒๕๖๖ - ๒๕๗๐)

แผนพัฒนาการศึกษา (พ.ศ. 2566 - 2570) ของเทศบาลนครปากเกร็ด 13 วัดกู้เป็นวัดเก่าสมัยกรุงศรีอยุธยา ตั้งอยู่ที่ ตำบลปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี อยู่ฝั่งซ้ายของแม่น้ำ เจ้าพระยา เดิมชื่ อ วัดท่าสอน เมื่ อคนมอญมาอยู่ บริเวณใกล้วัดซึ่งเป็นพื้นที่อุดมสมบูรณ์เหมาะแก่การ ทำไร่ จึงเรียกชุมชนแห่งนี้ว่า บ้านไร่ ในภาษามอญ เรียก “กวานกู้” และบูรณะวัดท่าสอนเป็นวัดประจำ ชุมชน จึงเรียกวัดนี้เป็นภาษามอญว่า “เภี่ยะกู้” หรือ “วัดกู้” ในภาษาไทย ภายในวัดกู้มีสิ่งสำคัญได้แก่ พระพุทธไสยาสน์ ที่มีพระพักตร์งดงาม ขนาดยาว ที่สุดในอำเภอปากเกร็ด สันนิษฐานว่าเจ้าพระยามหาโยธา (ทอเรี่ยะ) ขุนนางชั้นผู้ใหญ่ในสมัยรัชกาลที่ 3 ผู้ควบคุมดูแลกองมอญอาสา ได้สร้างพระนอนขึ้นพร้อมกับการบูรณะวัด เพื่อให้คนมอญได้ระลึกถึงกรุงหง สาวดี และสร้างสถูปแบบมอญหรือกูฎาคารไว้ด้านหน้าพระพุทธไสยาสน์ และมีภาพจิตรกรรมฝาผนัง ภายในพระอุโบสถ หลังเดิมซึ่งเป็นอุโบสถที่สร้างตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย เป็นภาพเขียนเรื่อง ประวัติศาสตร์มอญ แต่มีสภาพเก่าชำรุดหลายแห่ง ศาลพระนางเรือล่ม สืบเนื่องจากเรือพระที่นั่งของสมเด็จพระนางเจ้าสุนันทากุมารีรัตน์พระบรมราชเทวี พระอัครมเหสีในพระบาทสมเด็จพระปิยะมหาราช รัชกาลที่ 5 เกิดอุปัทวเหตุล่มบริเวณใกล้วัดท่าสอนใน คราวเสด็จประพาสพระราชวังบางปะอินทางชลมารค และได้กู้เรือพระที่นั่งพร้อมพระศพพระนางเจ้าสุนัน ทากุมารีรัตน์ขึ้นท่าสอน เชิญพระศพมาไว้ที่วัดนี้ชั่วคราวและต่อมาได้มีการสร้างศาลพระนางเรือล่ม เพื่อ เป็นอนุสรณ์แก่สมเด็จพระนางเจ้าสุนันทากุมารีรัตน์ วัดเกาะพญาเจ่ง สร้างขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 3 ตั้งอยู่ใกล้ปากคลองบางพูด ที่บ้านบางพูด ตำบลปากเกร็ด อำเภอ ปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี โดยเจ้าพระยามหาโยธา (ทอเรี่ยะ) บุตรเจ้าพระยามหาโยธา ( เจ่ง) ได้สร้างขึ้น บริเวณบ้านเดิมของท่านบริเวณปากคลองบางพูด เดิมเรียกว่า วัดเกาะบางพูด หรือวัดเกาะรามัญ ต่อมา หลวงบริณัย จรรยาราษฎร์ (มณฑล คชเสนี) ได้ขออนุมัติกรมศาสนาขอเปลี่ยนชื่อเป็น วัดเกาะพญาเจ่ง เพื่อเป็นอนุสรณ์ถึงเจ้าพระยามหาโยธา (เจ่ง) ต้นสกุลคชเสนี ภายในวัดเกาะพญาเจ่งมีสิ่งสำคัญควรค่าแก่ การอนุรักษ์ และการศึกษาด้านสถาปัตยกรรม ศิลปกรรมและจิตรกรรมที่สวยงามและมีคุณค่า ได้แก่ อุโบสถที่สร้างขึ้นในสมัยรัตนโกสินทร์ ซึ่งใช้วิธีการก่อสร้างฐานรากแบบสมัยโบราณที่เรียกว่า แกงแนง